Zapalenie okostnej – czym jest i jak przebiega leczenie tej dolegliwości?

Zapalenie okostnej

Zapalenie okostnej – czym jest i jak przebiega leczenie tej dolegliwości?

Zapalenie okostnej
to poważny stan zapalny, który rozwija się w tkankach otaczających kość żuchwy lub szczęki. Dolegliwość ta najczęściej pojawia się jako powikłanie
nieleczonej próchnicy
i stanów zapalnych miazgi zęba, ale może też mieć inne przyczyny. Choroba nie tylko powoduje silny ból i obrzęk, ale w skrajnych przypadkach może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli nie zostanie szybko podjęte leczenie.

Czym jest okostna i dlaczego stan jej zapalny jest tak groźny?

Okostna to cienka, ale niezwykle bogata w naczynia krwionośne i nerwy błona, która otacza kości. Pełni kilka ważnych funkcji:

  • odżywia kość i dostarcza jej składników mineralnych,
  • chroni przed urazami,
  • uczestniczy w procesach gojenia i odbudowy tkanki kostnej,
  • jest odpowiedzialna za unerwienie i czucie bólu.

Kiedy bakterie wywołujące stan zapalny dostaną się w okolice okostnej (najczęściej poprzez kanały korzeniowe zębów), dochodzi do gwałtownej reakcji obronnej organizmu. To właśnie wtedy rozwija się zapalenie okostnej, które potrafi być wyjątkowo bolesne.

Przyczyny zapalenia okostnej

Najczęściej za zapalenie okostnej odpowiadają bakterie, które dostają się do tkanek głębiej niż szkliwo i zębina. Poniżej znajdziesz najczęstsze przyczyny zapalenia miazgi.

1. Zaawansowana próchnica i nieleczone zapalenie miazgi

Nieleczona próchnica sięga miazgi, powodując jej obumarcie. Następnie bakterie migrują kanałami zęba w okolice korzenia i docierają do okostnej.

2. Powikłania po ekstrakcji zęba

Niewłaściwa higiena rany po usunięciu zęba lub pozostawienie fragmentu korzenia może prowadzić do infekcji.

3. Zapalenie przyzębia i paradontoza

Bakterie z kieszonek dziąsłowych mogą przeniknąć do tkanek okołokostnych.

4. Urazy mechaniczne

Złamanie zęba lub kości, wniknięcie bakterii do tkanek przyzębia.

5. Osłabiona odporność

Osoby z obniżoną odpornością (np. diabetycy, osoby w trakcie leczenia onkologicznego) są bardziej narażone na powikłania po infekcji w obrębie jamy ustnej.

Objawy zapalenia okostnej

Zapalenie okostnej rozwija się szybko i zwykle ma burzliwy przebieg. Najczęstsze objawy to:

  • silny, pulsujący ból zęba – nasila się podczas gryzienia, dotyku czy w nocy,
  • obrzęk dziąsła i policzka – często asymetryczny, widoczny z zewnątrz,
  • zaczerwienienie i ocieplenie skóry w okolicy obrzęk,
  • podwyższona temperatura ciała i złe samopoczucie (w ostrych stanach),
  • trudności w otwieraniu ust i przełykaniu,
  • powiększenie węzłów chłonnych w okolicy żuchwy lub szyi,
  • czasami pojawia się przetoka ropna, przez którą ropa wydostaje się na powierzchnię dziąsła.

Warto podkreślić, że ból początkowo może ustąpić, gdy ropa znajdzie ujście – nie oznacza to jednak wyleczenia, a jedynie chwilową ulgę.

Diagnostyka

Rozpoznanie zapalenia okostnej opiera się na:

  • badaniu klinicznym – ocena obrzęku, tkliwości i bolesności,
  • zdjęciu RTG – wykazuje ognisko zapalne przy korzeniu zęba, a czasem zmiany w strukturze kości,
  • wywiadzie z pacjentem – dotyczącego wcześniejszych dolegliwości zębowych.

W niektórych przypadkach stosuje się również badania krwi, które mogą wskazywać na stan zapalny (podwyższone OB, CRP).

Leczenie zapalenia okostnej

1. Leczenie przyczynowe

Najważniejsze jest usunięcie źródła infekcji:

  • leczenie kanałowe – gdy ząb nadaje się do uratowania,
  • reendo (ponowne leczenie endodontyczne) – jeśli ząb był wcześniej leczony kanałowo, ale nieskutecznie,
  • ekstrakcja zęba – gdy ząb jest zbyt zniszczony, by go uratować.

2. Drenaż ropnia

Jeśli nagromadziła się duża ilość ropy, stomatolog może wykonać nacięcie dziąsła i drenaż, aby odbarczyć stan zapalny.

3. Farmakoterapia

  • Antybiotyki – najczęściej penicylina lub klindamycyna, aby zwalczyć infekcję bakteryjną.
  • Leki przeciwzapalne i przeciwbólowe – w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.

4. Płukanki antyseptyczne

Środki z chlorheksydyną lub nadtlenkiem wodoru wspomagają leczenie i zmniejszają ilość bakterii w jamie ustnej.

5. Kontrola i dalsze leczenie

Po ustąpieniu ostrych objawów konieczna jest dalsza opieka stomatologiczna, np. odbudowa zęba, higienizacja czy leczenie chorób przyzębia.

Ile trwa leczenie?

Ostre zapalenie okostnej zwykle wymaga natychmiastowej interwencji – poprawa może nastąpić w ciągu 1–3 dni po podjęciu leczenia. Z kolei całkowite wyleczenie (zwłaszcza przy leczeniu kanałowym) może potrwać kilka tygodni.

Warto pamiętać o tym, że nieleczone zapalenie okostnej może przekształcić się w postać przewlekłą, prowadzącą do trwałych uszkodzeń kości.

Powikłania nieleczonego zapalenia okostnej

Ignorowanie objawów może mieć poważne skutki:

  • powstanie ropnia podokostnowego i przetok,
  • rozprzestrzenienie się infekcji na inne kości i tkanki,
  • sepsa – w skrajnych przypadkach, gdy bakterie przedostaną się do krwiobiegu,
  • trwała utrata zębów i części kości szczęki/żuchwy.

Jak zapobiegać zapaleniu okostnej?

Chcesz skutecznie zapobiegać zapaleniu okostnej? Oto działania, które Cię do tego zbliżą:

  • regularne wizyty u dentysty – minimum co 6 miesięcy;
  • leczenie próchnicy we wczesnym stadium – zanim dotrze do miazgi;
  • codzienna higiena jamy ustnejszczotkowanie, nitkowanie, stosowanie irygatora;
  • unikanie urazów mechanicznych zębów (np. gryzienia twardych przedmiotów);
  • zdrowa dieta – ograniczenie cukrów prostych i kwaśnych napojów, które sprzyjają próchnicy;
  • odpowiednia profilaktyka przy ekstrakcjach – stosowanie się do zaleceń stomatologa po usunięciu zęba.

Podsumowanie

Zapalenie okostnej to poważny stan zapalny, którego nie wolno lekceważyć. Objawia się silnym bólem, obrzękiem i często gorączką, a jego przyczyną najczęściej jest nieleczona próchnica lub zapalenie miazgi. Leczenie obejmuje usunięcie źródła infekcji – zwykle poprzez leczenie kanałowe lub ekstrakcję zęba – oraz terapię wspomagającą: antybiotyki, płukanki i środki przeciwzapalne.

Wczesna diagnoza i szybka interwencja stomatologiczna pozwalają uniknąć poważnych powikłań, a profilaktyka (regularne kontrole, prawidłowa higiena) to najlepszy sposób, aby nigdy nie doświadczyć tej bolesnej dolegliwości.

Podziel się tym wpisem

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


Dodano do koszyka: